سرخ ولیک درختچهای است با شاخههای خاردار و برگهایی لوبدار که بریدگی لوب آن کم عمق است. گلهای این گیاه سفید یا مایل به گلی است که به صورت مجتمع و گل آذین دیهیم قرار گرفته اند.میوه کوزه مانند آن تقریبا یک سانتیمتر است. سرخولیک بیشتر در جنگلها میروید و گونههای مختلفی از آن مورد استفاده قرار میگیرد که اثراتی شبیه به هم دارند. این گونه از گیاه در ایران نمی روید؛ ولی گونه مشابه آن به نام Crataegus monogyna که در شمال به سرخ ولیک مشهور میباشد، در نقاطی از ایران پراکنده است. قسمت مورد استفاده گیاه گل، برگ، میوه و پوست آن است.
فواید سرخ ولیک
کولاژن در زمان التهاب و ورم خراب میشود ؛ مثلا در آرتریت روماتوئید این اتفاق رخ میدهد. همچنین در بیماریهای دهان و دندان و ورم مفاصل و استخوان که کولاژن در معرض تخریب قرار میگیرد، ترکیبات این گیاه میتواند از آن جلوگیری کند. مواد مذکور از ضداکسیدانهای قوی هستند. دانههای سرخ ولیک قادر به کاهش اسید اوریک و درمان نقرس میباشند.
سرخ ولیک در کاهش فشار خون، ضدحملههای قلبی، کاهش کلسترول سرم و تقویت حرکات قلب بسیار موثر است و به طور گستردهای در اروپا برای کاهش فشار خون و به عنوان مقوی قلب مصرف میشود. از نظر کلینیکی داروی مناسبی برای پرفشاری خون، تصلب شرائین و احتقان قلب، ضعف عضلات قلب و نارسایی کرونر و هم چنین ضد برادی کاردی میباشد.
مضرات استفاه از سرخ ولیک
این گیاه جزء داروهایی است که سمیت کمی دارند.
طریقه مصرف سرخ ولیک
تهیه چای- یک استکان آب درحال جوشیدن را روی 5/1-1 گرم خرد شدهی دانهها میریزیم و 15 دقیقه میگذاریم بماند؛ سپس آن را صاف کرده و مصرف میکنیم. این مقدار میتواند سه تا چهار بار در روز تکرار شود و تا چند هفته ادامه یابد. میزان مصرف اشکال دیگر گیاه به صورت زیر است:
گل به صورت دم کرده: 5-3 گرم تا سه بار در روز
تنتور هیدورالکلی: 5-4 میلیلیتر تا سه بار در روز
عصاره آبی: 2-1 میلی لیتر تا سه بار در روز
دانههای فریزشده : 5/1-1 گرم تا سه بار در روز
عصاره گلها: 250-100 میلی گرم تا سه بار در روز
.
منبع: دکتر ساینا | https://www.drsaina.com