شقایق نعمانی یک گونه دیگر از شقایق است که بسیار مخدر میباشد. جهت ترک تریاک از آن استفاده میشود و باید با احتیاط مصرف گردد زیرا خوابآور است و باعث تاول و خارش در پوست میگردد. چون برگهای این گیاه به رنگ خون است لقب نعمان را به خود گرفته است.
* نامهای دیگر آن: گل لاله دختری، لاله نعمانی، آنمون، لاله حمراء، اشک خونی، لاله داغدار، لاله سرخ، شقر و لاله میباشد.
سه گل لاله، شقایق و شقایق نعمانی گلهای کاملاً متفاوتی هستند و با وجود شباهت در قرمزی رنگ گلبرگها و سیاه بودن مرکز گل نباید با یکدیگر اشتباه گرفته شوند. مترجمان اروپایی شعرای شرقی شقایق نعمانی را anemone (آنهمون) ترجمه کردهاند، این امر شاید به سبب شباهت صوتی این دو کلمه بودهاست اما یکی دانستن این گیاه با شقایق خطاست، زیرا شقایق (نام علمی: Papaver)، متعلق به خانوادهٔ کوکناریان یا شقایقیان (نام علمی: papaverces) است در صورتی که anemone به خانوادهٔ آلاله تعلق دارد.
فواید شقایق نعمانی
2. جهت بهبود زخمهای چرکی و ترک پوست از عصاره این گیاه به صورت مالیدنی استفاده شود.
3. جهت سیاه کردن مو گل این گیاه را با پوست سبز گردو مخلوط کرده به سر بمالند.
4. جهت رفع برص یک گرم بذر این گیاه را با آب سرد به مدت 7 روز میل کنند البته زیر نظر پزشک مصرف گردد.
5. مربای این گیاه زیادکننده اسپرم و باعث تقویت نیروی جنسی میگردد.
6. جهت تسکین سردرد میگرن از دمکرده گل آن استفاده شود.
7. دفع کننده اخلاط مضر است.
8. جهت ورم بیضه این گیاه را به صورت ضماد بگذارند.
9. مربای آن تقویت کننده حافظه است.
10. تنظیمکننده حالت قاعدگی میباشد مخصوصاً در مواقعی که تأخیر قاعدگی در زنان جوان پیدا میشود.
11. جهت قاعدگیهای دردناک نیز مفید میباشد.
12. این گیاه سمی است و مصرف بیرویه آن باعث ناراحتیهای تنفسی، قلبی، تشنج، مخاط دهان و ترشح زیاد آب دهان، سوختگی دهان و حلق، التهاب شدید لوله گوارش، قولنجهای دردناک، قی، اسهال و ورم کلیه را به همراه دارد.
مضرات استفاه از شقایق نعمانی
مضراتی برای شقایق نعمانی پیدا نشد.
طریقه مصرف شقایق نعمانی
افعال و خواص دیگر آن:افیون حاصل از آن مانند آنکه از کوزه خشخاش اخذ می نمایند بسیا ر قوی و به دستور دانه و پوست آن از دانه و پوست خشخاش. جاذب و ملطف و مفتح و جلادهنده و آشامیدن گل خشک سائیده آن بقدر دو درم با جهت تسکین درد احشا و اعضا که دفعتاً بهم رسیده باشد بسیار سریع الاثر می باشد. آشامیدن طبیخ برگ و ساق آن که با کاه جو پخته باشند مدر شیر و بول و حیض و ضماد گل آن با پوست گردو سبز سیاه کننده مو و رافع قوبا و آشامیدن یک درم تخم آن هر روز با آب سرد و مداومت بدان جهت رفع برص مجرب گفته اند و یک درم از قبه آن با شراب مورث جنون است.
مصرف گل خشک نرم شده آن به اندازه دو درم با آب انگور در تسکین دردهای ناشی از احشاء سریع الاثر و استشمام آن خونریزی بینی را بند می آورد. بوی گل آن صداع و دردهای شقیقه را برطرف و جوشانده آن دستگاه های تنفسی را از امراض مربوط به آن تسکین فوری می دهد. خواص تخدیری و مسکن بودن آن در بر طرف کردن دردهای سیاتیک و مفاصل مؤثر و مجرب است
.
منبع: دکتر ساینا | https://www.drsaina.com