نام و مزاج
گیاه انگژه / انجدان سفید / انگدان سفید / انجدان رومی / کاشم رومی/ سیالوس از نام های انجدان است. این گیاه طبیعت گرم و خشک دارد.
.
معرفی
- انجدان گیاهی به ارتفاع ۲ تا ۲/۵ متر، دارای ریشه ای ضخیم و محتوی شیره ای شیری رنگ با بوی قوی، ساقه ی آن ضخیم و استوانه ای و گلهای آن زرد رنگ است. برگهای آن دارای کرکهای ریز و نرم می باشد.
- گلهای انجدان رومی بسیار کوچک به ابعاد سه میلیمتر، به رنگ زرد و مجتمع به صورت چتر مرکب به دوازده شعاع نابرابر هستند و زنبورعسل از گلهای آن، غذای پرارزشی به دست میآورد.
- این گیاه دو گونه دارد؛ یک گونه ی آن خوش بو وگونه ی دیگر بدبو می باشد. که نوع بدبوی آن در ایران پرورش داده می شود.
.
خواص
- خوش بو کننده رایحه ی دهان است
- نسیان و فراموشی را زایل می کند
- ذهن را نیکو می نماید
- حافظه را زیاد می کند
- فلج القوه را درمان خواهد کرد
- احمقی و هوش کم را زایل می سازد
- قدرت هاضمه را زیاد می کند
- دستگاه گوارش را تقویت می کند
- رطوبت بلغمی را نقصان می دهد و به مرور تمام می کند
- رطوبت اطراف معده را جذب می کند
- شیر مادران را زیاد می کند
- قوای جنسی را تقویت می کند
- معده را قدری خشن می کند
- برای افرادی که زخم معده دارند نیکو است.
- سرفه ای که از غلبه ی خون و صفر ا باشد را درمان می کند.
- خوردن مقدار یک مثقال تخم انجدان در اخراج جنین قوى الاثر است
- مالش آن با روغن ایرسا یا روغن حنا نافع درد مفاصل ناشى از سردى است.
- اگر صمغ انجدان را در آب حل کنید به صورت مایعی شیری در می آید که خوردن آن برای امراض سرد دماغی مانند فلج، رعشه، صرع، بی حسی اعضا و استسقا تجویز می شود.
- سرمه صمغ انجدان با عسل جهت تقویت بینایی و جلوگیری از آبریزش چشم و لکه های سفید سودمند می باشد.
- نوشیدن محلول صمغ انجدان در آب جهت باز شدن آواز و نرمی گلو مفید می باشد.
- خوردن صمغ با غذا باعث بازشدن و نیکویی رنگ رخسار است.
موارد منع مصرف
- این گیاه مضر مثانه و امعاء است، مصلح آن در مورد مثانه تخم خربزه و در مورد امعاء صمغ عربی است.
- اشخاص گرم مزاج نیز باید از مصرف آن خودداری کنند.
- در دوران بارداری با مشورت پزشک متخصص مصرف شود.
.
شیوه استفاده
- آن را با نبات به مقدار مساوی بکوبید و بخورید.
- معمولاً ریشه و تخم انجدان را به صورت دم کرده یا جوشانده استفاده میکنند
.
بازنشر از: طبایع/tabaye.ir
